| 21. Թիվցույցտվողբառերըգտի՛ր: Դրանցհետառարկաևգործողությունցույցտվողբառերը (գոյականներնուբայերր) ի՞նչթվով (եզակի՞, թե՞հոգնակի) ենգործածվում: Գտածոնյոթանասունմիլիոն տարվա հնություն ուներ: Միայն տասը ամիս հետո տուփըկարելի է բացել: Փոքրիկ հովիվըերեսուն—երեսունհինգ գառէր պահում: Մի օր երեքըգայլի բաժին դարձավ: Հիսուներկուշենքիցտասներեքըկառուցվելէ: Տասներկուօր մնացքարանձավում, մինչև որ քարանձավի մուտքը բացվեց: Բացատում ընկույզիչորսծառ կա: Միայն մի քաղաքում՝ Բոմբեյում մարդիկ յոթանասունլեզվով ու բարբառով են խոսում: |
| 22. Փորձի՛րպատասխանել, թե՝ ա) ով ե՛րբ կարող է ասել՝ «ես». Մարդ կարող է ասել <ես>, երբ խոսում է իր անունից: բ) ով ո՛ւմ է ասում՝ «դու». գ) ո՛ւմ մասին են ասում՝ «նա»: Երբ խոսում ենք երրորդ դեմքի մասին |
| 23. Նախադասություններըհամապատասխանաբարտեղադրի՛րտեքստում: Տրվածևստացվածտեքստերըհամեմատի՛ր: Մի վարժապետ իրեն մեծարելու հատուկ ծեսեր էր մշակել սաների համար: Օրինակ՝ երբ փռշտում էր, երեխաները ոտքի էին ելնում ու, ամեն վանկի վրա ծափ զարկելով, միաբերան վանկարկում. — Ա-ռող-ջու-թյուն, վար-ժա-պե՜տ… Մի անգամ այս վարժապետը պարանը փաթաթեց մեջքին ու իջավ ջրհորը, որ ծարավ երեխաների համար ջուր հանի: Պարանն էլ երեխաներն էին բռնել: Հանկարծ նա փռշտաց: Երեխաները տեղնուտեղը բաց թողեցին պարանն ու միաբերան վանկարկեցին. -Ա-ռող-ջու-թյուն, վար-ժա-պե՜տ… Վարժապետը չհասցրեց շնորհակալություն հայտնել: Ժամանակինմիվարժապետկար: Վարժապետըշատէրսիրում, որմարդիկիրենմեծարեն: Մի վարժապետ իրեն մեծարելու հատուկ ծեսեր էր մշակել սաների համար: Օրինակ՝ երբ փռշտում էր, երեխաները ոտքի էին ելնում ու, ամեն վանկի վրա ծափ զարկելով, միաբերան վանկարկում. — Ա-ռող-ջու-թյուն, վար-ժա-պե՜տ… Վարժապետըերեխաներինքաղաքիցդուրսէրտարել: Միխարխուլջրհորգտան: Մի անգամ այս վարժապետը պարանը փաթաթեց մեջքին ու իջավ ջրհորը, որ ծարավ երեխաների համար ջուր հանի:Պարանիծայրնասատիճանաբարբացէինթողնում: Շուտովջրհորիսառնօդնուպատերիթացությունըվարժապետիքիթըմտան: Պարանն էլ երեխաներն էին բռնել: Հանկարծ նա փռշտաց: Երեխաները տեղնուտեղը բաց թողեցին պարանն ու միաբերան վանկարկեցին. -Ա-ռող-ջու-թյուն, վար-ժա-պե՜տ… Վարժապետը չհասցրեց շնորհակալություն հայտնել: |
| 24. Ձերբակիմասինպատմի՛ր (մանրամասննկարագրի՛ր. վերաբերմունքարտահայտի՛ր) ևպատմությունդվերնագրի՛ր: Մենք ապրում են սեփական տնում: Մերը բակ չէ, այլ փողոց, եթե անկեղծանամ մեր փողոցում շատ երեխաներ չկան: Կան լավ և բարի երեխաներ: |
| 25. Կետերիփոխարենպահանջվածձևովգրի՛րփակագծումդրվածբառերնուբառակապակցությունները: Երգելուցձայնը գլուխն էր գցում: (երգել – ե՛րբ) Ձիու սիրտը պայթել էր քուռակի համար …: (վախենալ – ինչի՞ց) Թեյը տանելուցթափեց: (տանել — ե՞րբ) Կենսախինդ մարդիկ վախենում ենլուրջ, տխուրկամծանրերևալուց: (լուրջ, տխուր կամ ծանր երևալ – ինչի՞ց) Ու Մոսկվա գնալուցառաջ մի երկու օրով ման է գալիս հարազատ վայրերում: (գնալ – ինչի՞ց) Մեղր լցնելուցմի կաթիլ գետին թափնց: (լցնել — ե՞րբ) |
Լևոն Սողոմոնյան 