«Հայկ և Բել» առասպելը ստեղծվել է հնագույն ժամանակներում, պահպանվել է Մովսես Խորենացու Սեբեոսի պատմություններում, ժողովրդական զրույցներում։ Վեպում Հայկը՝հայ ցեղի նախնի, պայքարում է Բելի դեմ ՝ սեմական ժողովուրդների արեգակի աստված կամ Ասորեստանի թագավոր։ Ըստ Մովսես Խորենացու՝ Հայկը գանգրահեր, վայելչակազմ, զվարթ աչքերով, ուշիմ ու խոհեմ, քաջ, երևելի և ազատասեր դյուցազն էր: Հայկն իր տոհմով Բաբելոնից գալիս է արարադի երկիրը և Հարք գավառում հիմնում է իր անունով բնակավայր՝Հայկաշեն։ Բելը Հայկին առաջարկում է խաղաղություն և հնազանդություն, սակայն Հայկն իրեն մերժում է, ինչը Բելին ստիպում է նրան ուժով հնազանդեցնել։ Բելը մեծ զորգով մտնում է Արարադի երկիր և Վանա լճի ափին երկու զորքերը մարտի են բռնվում։ Արդյունքում Հայկը երեքթևյան նետով հարվածեց Բելի կրծքին, որը դուրս գալով Բելի մեջքից խրվեց գետնի մեջ և սպանեց նրան։
Լևոն Սողոմոնյան 